Słup dystansowy poczty saskiej

Atrakcje turystyczne

Opis obiektu

Pocztowy słup milowy w Guben to kopia kamiennego, czworobocznego słupa dystansowego poczty polsko-saskiej o wysokości 4,50 m. Składa się on z trzech części, zakończonych u góry ściętą piramidą, spoczywających na czworobocznym cokole. Z jednej strony umieszczono herb Saksonii, z drugiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Inicjały Augusta II Mocnego (AR - Augustus Rex) wskazują, że budowla została wykonana za czasów rządów elektora saskiego i króla Polski. Pod herbami umieszczono opis wykorzystywanych w przeszłości szlaków pocztowych. U góry widoczna jest złota korona elektorów Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Pozostałe strony są niezapisane.

Całość została wkomponowana w niewielki skwer, otoczony zielenią, z którego rozpościera się widok na Promenade am Dreick oraz ścieżkę poetów.

Historia obiektu

Powstanie sieci słupów dystansowych poczty saskiej datuje się na ustanowiony w XVIII wieku rozkaz Augusta II Mocnego, którego celem było zmierzenie i odpowiednie oznaczenie odległości wszystkich ważnych szlaków pocztowych i handlowych w obrębie elektoratu saskiego. System ten powstał w oparciu o model rzymski, który opierał się na mierzeniu odległości w godzinach (1 godzina = 4,53 km).

Oryginalny słup pocztowy z Guben został wybudowany albo krótko przed śmiercią Augusta Mocnego albo, jak podaje wiele źródeł w 1736 roku. Wtedy też słup znajdował się koło młynu klasztornego. W 1883 roku kolumna została przeniesiona do Dreieck, znajdującym się na przedmieściu klasztornym. W 1938 roku ponownie przeniesiono ją w pobliżu Egelneißbrücke, gdzie 8 lat później, 19 kwietnia 1945 roku, został doszczętnie zniszczony po wysadzeniem mostu Egelneiß w powietrze. Fragment oryginalnej saksońskiej kolumny dystansowej można do dziś znaleźć na terenie lokalnego muzeum historycznego „Sprucker Mühle”. Kolumna, którą dziś można obejrzeć przy zejściu do Ścieżki Poetów (niem. Poetensteig), to replika stowrzona z okazji Święta Robotników w 1989 roku, autorstwa drezdeńskiego rzeźbiarza Ralfa Börnerowa.