Opis obiektu
Imponująca płaskorzeźba autorstwa Jo Jastrama znajduje się po południowej stronie głównego budynku dawnej polikliniki. Betonowe płyty reliefowe w sześciu różnych rozmiarach są ułożone według struktury i konstrukcji budynku i pokazują motyw „Różnorodność Naszego życia”. Od gładkich powierzchni wtopionych w ścianę, po głębokie płaskorzeźby, artysta zaprojektował trójwymiarowe sceny figuratywne z wykorzystaniem głębokich płaskorzeźb umieszczonych w ścianie. Sceny, przedstawione w socjalistyczny sposób, nawiązują do zdarzeń dnia powszedniego: rodziny siedzącej wraz z matką z niemowlęciem i stojącego obok ojca z dzieckiem na rękach; procesji pokazowej; tancerzy; pracy w fabryce.
Historia obiektu
Budynek polikliniki zakładowej wzniesiono w latach 1964-1965, gdy wraz z osiedleniem nowych pracowników (7000 pracowników w fabryce włókien chemicznych) konieczna stała się rozbudowa opieki medycznej. Funkcjonalny budynek został wybudowany w typowych dla bloku wschodniego elementów prefabrykowanych. Odpowiedzialna za wykończenie architektoniczne budynku „Socjalistyczna Grupa Robocza” (niem. "Sozialistische Arbeitsgemeinschaft") ogłosiła w 1964 roku konkurs na zaprojektowanie reliefu na wąskiej stronie budynku przychodni. Uczestnikami konkrsu byli zwycięski Joachim „Jo” Jastram, Heinz Mamat, Alfred Priebe, Werner Stötzer i Jürgen von Woyski. Wbrew pierwotnym planom, aby zaprojektować tylko część ściany, projekt Jastrama został zainstalowany pięć lat później z niewielkimi poprawkami na całej powierzchni. Po zakończeniu produkcji w fabryce włókien sztucznych poliklinika utraciła swoją funkcję i przez długi czas stała pusta. Dziś budynek jest wykorzystywany jako powierzchnia biurowa dostawcy usług IT.
Informacja o artyście/artystce
- Urodzony w 1928 w Rostocku (Niemcy) - zmarł w 2011 w Riebnitz-Damgarten (Niemcy)
- 1949: technikum rzeźbiarskiego w Empfertshausen / Rhön
- 1951: studia w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie u W. Arnolda
- 1954: kontynuacja studiów w Kunsthochschule Berlin-Weißensee pod kierunkiem H. Drake
- 1956: niezależny rzeźbiarz w Rostocku
- 1961: wyjazd studyjny do Uzbekistanu
- 1964: wykładowca projektowania plastycznego na Uniwersytecie w Greifswaldzie
- 1965-1967: podróże do Mongolii, Syberii i Skandynawii
- 1972 i 1973: Nagroda Artystyczna NRD
- 1975: przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Biennale Krajów Morza Bałtyckiego, Norwegii i Islandii
- 1980: wykładowca i profesor rzeźby w Berlin-Weißensee School of Art do 1986
- 1983-1995: członek Akademii Sztuk
- Dd 1988: podróż do Afryki - Etiopia - Addis Abeba.
Inne prace:
- 1970: reliefy „O ludzkiej odpowiedzialności”, Uniwersytet w Rostocku
- 1976: relief „Historia rozwoju ludzkości” Pałac Republiki, Berlin
- 1978: „Fontanna radości życia” w Rostocku z Reinhardem Dietrichem
- 1979: relief „Pieśń życia” w Haus der Kultur Gera
- 1992: pomnik Mendelssohna-Bartholdy Gewandhaus Lipsku.
Recenzja artystyczna
Sztuka socrealistyczna NRD. Sceny, przedstawione w socjalistyczny sposób, nawiązują do zdarzeń dnia powszedniego: rodziny siedzącej wraz z matką z niemowlęciem i stojącego obok ojca z dzieckiem na rękach; procesji pokazowej; tancerzy; pracy w fabryce.