Pomnik Corony Schröter na Wyspie Teatralnej

Dziela sztuki

Opis obiektu

Cokół z inskrypcją, na którym oryginalnie podstawiona została rzeźba poświęcona pochodzącej z Guben niemieckiej śpiewaczce operowej i aktorce Coronie Elisabeth Wilhelmine Schröter. Granitowy filar wkomponowano centralnie w bardzo zadbane i biozróżnicowane założenie architektury krajobrazu, znajdujące się na południowym krańcu Wyspy Teatralnej, naprzeciwko pozostałości po gubeńskim teatrze miejskim. Do dawnej rzeźby wiodą cztery ścieżki; całość otacza niewielki, półkolisty deptak z ławkami i schodkami z widokiem na Wielki Most, elektrownię wodną i niemiecką część Guben.

Historia obiektu

Do wykonania pomnika został zaangażowany dreźnieński rzeźbiarz Karl Donndorf, znany m.in. z wykonania pomnika saksońsko-weimarskiego księcia Hermana (Stuttgart, 1904) i popiersia Nietzschego (Weimar, 1903). „W sobotnie popołudnie [20 maja 1905 roku] w obecności znamienitego towarzystwa odbyło się odsłonięcie [popiersia z brązu] tak wysoko cenionej niegdyś przez Goethego artystki« (Dziennik Markijski (niem. »Märkische Blätter«)). Na cokole zostało wygrawerowane zdanie wypowiedziane przez Goethego o samej Coronie »Muzy obdarzyły ją wszelkimi talentami, a natura stworzyła w niej sztukę. Goethego« (niem. »Es gönnten ihr die Musen jede Gunst und die Natur erschuf in ihr die Kunst. Goethe«).

Popiersie zniknęło podczas II wojny światowej – nie wiadomo czy zostało zniszczone czy też może skradzoine. Rzeźbę uznano za zaginioną w momencie przetopienia dzwonów kościelnych, zakladając, że może i jej los został w tej sposób podzielony.

W 2001 roku władze miasta Gubina ponownie ustawiły granitowy cokół naprzeciwko, nieistniejącego już, dawnego teatru miejskiego na Wyspie Teatralnej.

W 2015 roku u podstawy cokołu postawiono złotą tablicę pamiętkową w języku niemieckim i polskim, sfinansowaną z darowizn.

Informacja o artyście/artystce

Urodzony 17.07.1870 w Dreźnie (Prusy) - zmarły 30.10.1941 w Stuttgarcie (Niemcy)

Studium rzeźby u ojca i w Szkole Artystycznej w Stuttgarcie
Kontunuacja nauki w Dreźnie (1892), Paryżu (1900) i Rzymie (1902)
1902: profesor Akademii Sztuk Pięknych w Weimarze
1906: powrót i działaność w Stuttgarcie.

Syn znanego rzeźbiarza Adolfa (von) Donndorf

Członkiem Niemieckiego Związku Artystów i Loży Masońskiej w Stuttgarcie.

Recenzja artystyczna

»Popiersie na kolumnie wykonanej z czerwonego szwedzkiego granitu przedstawiało Coronę jako dojrzałą, pewną siebie kobietę, podobną do tej, którą uwiecznił na obrazie Anton Graff. Jej wzrok skierowany był w stronę wejścia do Teatru von Guben, który został otwarty w 1874 roku« - Andreas Peter, Rosemarie Schuder »Goethes ›schöne Krone‹. Corona Schröter und ihr Denkmal in Guben«, 2011.