Opis obiektu
Rynek miejski lub też inaczej Plac św. Jana Pawła II jest centralnie położonym 0,3 hektarowym, wybrukowanym terenem w samym historycznym centrum Gubina. Od strony południowej plac domyka renesansowy ratusz z domem kultury i restauracją w parterze oraz gotycka fara; od północy i zachodu obszar ten otoczony jest pasem zieleni z bogatym drzewostanem. Na samym środku placu widać miejsce po dawnej monumelntalnej »Studni Dwóch Cesarzy«, która postawiona była ku czci cesarzy Wilhelma I i Fryderyka. Tutaj również udostępniona jest bezpłatna strefa parkowania - co ciekawe, właśnie mniej więcej w tym miejscu do 1904 roku znajdował się również postój dorożek konnych, które zostały później wyparte przez kursujący tam do 1936 roku tramwaj.
Obecnie plac ten jest miejscem spotkań mieszkańców oraz wielu z organizowanych w Gubinie uroczystości.
Historia obiektu
Już od czasów średniowiecznych rynek miejski w Gubinie był nieodłączną częścią jego tkanki, będącą zarazem centralnym punktem życia Gubinian. Jeszcze do końca II wojny światowej, plac ten był otoczony z każdej strony typową dla tej formy urbanistycznej zabudową: ratuszem, farą, miejscem na targowisko i kamienicami z usługami w parterze. W 1887 roku centralnie ustawioną studnię przebudowano do monumentu ku czci Cesarzy Wilhelma I i Fryderyka, nazywanym »Studnią Dwóch Cesarzy«.
W 1904 roku uruchomiono tramwaj miejski, którego jednotorowa trasa przechodziła z industrialnej, zachodniej części Gubina, przez Wielki Most i rynek na wschód miasta. Na placu znajdował się krótki, dwutorowy odcinek o potocznej nazwie »mijanka«, gdzie jadące z naprzeciwka pojazdy mogły się wyminąć. Na całej trasie takich mijanek było trzy.
Rynek w tej formie nie przetrwał niestety II wojniy światowej. Poza korpusem fary oraz ratuszem zniszczony został prawie każdy budynek znajdujący się na starym mieście. W kolejnych latach rozebrano resztę ocalałych budynków, aby nadające się jeszcze do użytku cegły wraz z tymi zebranymi już z ruin, oddać na odbudowę Warszawy.
Przez kolejne dziesięciolecia obszar ten powoli uporządkowano, doprowadzając go do obecnej formy.